Bir insanın içinde başka bir insan olması, bedeninin içinde tanımadığın bir birey, bir karakter taşımak… Hamilelik benim için kafamda oturmamış “Nasıl oluyor da oluyor”lardan biriydi. Belki de başıma gelmeden fiziksel olarak tecrübe etme imkanım olmadığındandır.
Hamile olduğumu öğrenene kadar hamilelik ve hamilelerden korkan biriydim. Hayatımda hiçbir hamilenin karnına dokunmamıştım. Birini gördüğümde içimde bir istek, özenç, duygulanma hissetmedim hiçbir zaman. Üç aydan daha küçük bir bebeği ise kucağıma almamıştım. Bir gün hamile kalırsam ne yapacağımı bilemeyeceğimi, bunalıma gireceğimi düşünürdüm.
İstemsiz veya pek çok kez duyduğumuz gibi “yanlışlıkla” hamile kalmadım. Eşimle karar verdik ve yolculuğumuz başladı. Sadece benim tahmin ettiğimden daha kısa bir süre içinde gerçekleşmiş oldu. Evde yaptığımız test pozitif çıkınca heyecanlandım elbette ama ne yapacağımı bilemez bir hale de gelmedim. Öte yandan, filmlerdeki gibi, havalara da uçmadık. Sadece bir an önce bir uzmana teyit ettirme isteğindeydik. Ertesi gün ilk kez ultrasona girip de hamileliğim doktorumuz tarafından onaylandığında mutluyduk.
Hamilelikten korkarken
İnsan ne kadar da acayip! Başta hamilelikten korkarken bir karar verip beklemeye başlıyorsun. Test yapmadan önce “Hamileyimdir veya değilimdir” diyorsun. Test pozitif çıktığında düşüncelerin “İnşallah hamileyimdir”e dönüşüyor. Doktordan “Hayırlı olsun”u duyunca ise hamile olduğun için mutlu oluyorsun. Kim sorsa “Hazır olduğuma emin değilim diyordum” ama artık bir çocuğumuz olmasını istiyorduk.
Hazır olmak
Etrafımda benim yaşlarımda, bir çocuk isteyen ama başta benim gibi korkuları olan veya çalışma hayatına ara vermek için bir türlü uygun zamanın gelmediğinden dertlenen pek çok arkadaşım var. Sanırım biz isteğimizi gerçekleştirmek üzere gerekli cesareti toplamadıkça o uygun zaman bir türlü gelmiyor. Hâlbuki hamilelik, benim gibi, bir şirkette profesyonel olarak çalışanlar için iş hayatı veya kariyerden çalan bir süreç değil. Öğrendikten sonra doğum iznine ayrılana kadar olan zamanda işlerinizi planlayıp sorumlulukları paylaştırmak için yeterli bir süre var. Bu süreçte yöneticinizin ve şirketin tutum ve size yaklaşımı da çok önemli… İş yeri ile bu süreci nasıl yönettiğimizi daha sonra başka bir yazıda daha detaylı paylaşmak isterim.
İstemek
Kısacası, bir bebek için işim, eşim, maddi durumum ve kendi kendimize bu listeye ekleyebileceğimiz her maddenin karşısına “hazır mı” sorusunu koymak yerine eşinizle birbirinize “ istiyor muyuz” sorusunu sormanızı tavsiye ederim. Eğer cevap “evet” ise o listedeki her madde hamileliğiniz sonlanana kadar “hazır” olacaktır. Başınıza gelmeden cevabını bilemeyeceğiniz sorulara takılıp mutluluğunuzu ertelememeniz dileğiyle!…
Bu yazı 22.01.2013'te Alternatif Anne'de yayınlanmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder